Alie Verkaik

Alie Verkaik woonde jarenlang met veel plezier in de Merel, tot haar dochter vroeg of ze niet wat dichter bij haar wilde komen wonen. Alie verhuisde naar Hasselt, maar kreeg ontzettend last van heimwee. Inmiddels is ze weer terug. “Ik ben zó blij dat ik weer bij mijn vriendinnen in de buurt woon!”

In november 2016 kwamen Alie en haar man in de Merel te wonen. In april 2017, vlak voordat ze vijftig jaar getrouwd zouden zijn, overleed hij. “Ontzettend verdrietig, maar je moet toch door”, vertelt Alie. “Mijn dochter, die in Hasselt woont, vroeg of ze me mocht inschrijven voor een woning bij haar in de buurt. Dat vond ze een fijn en veilig idee: ze zou me dan wat vaker kunnen komen opzoeken en me helpen. Het zou nog wel een paar jaar duren voordat er iets vrij zou komen, maar dan was dat vast geregeld.”

Opnieuw inschrijven

Zo lang duurde het niet: al binnen een week kreeg Alie een woning in Hasselt aangeboden. “Ik twijfelde, maar wilde ook wel graag bij mijn dochter en kleinkinderen in de buurt zijn. Daarom heb ik het aanbod aangenomen. Voor de zekerheid heb ik bij mijn vertrek aan woonconsulent Rémon Olsman gevraagd of hij me meteen weer wilde inschrijven bij De Vijverhof, voor het geval ik spijt zou krijgen. Hij keek me gek aan, maar heeft het netjes gedaan. Gelukkig maar, want na een maand in Hasselt wilde ik alweer terug. Ik had zo’n heimwee! Mijn dochter zei dat ik het wat langer moest aanzien, dan zou ik daar vanzelf vrienden krijgen.”

Eenzame tijd

Vriendschappen opbouwen ging in haar nieuwe woonplaats helaas niet zo makkelijk. Alie: “Ik praatte echt met iedereen en heb heel veel mensen uitgenodigd voor een bakkie koffie, maar het antwoord was steevast: ‘Ik heb al een vriendengroep’. Het was een heel eenzame tijd, ook omdat ik vanwege corona geen aanspraak had. Ik lag iedere dag huilend op de bank en verlangde terug naar Capelle, waar ik vandaan kom en veel mensen ken. Na tien maanden hield ik het voor gezien: er was een woning vrijgekomen in de Nachtegaal en hier woon ik nu, met veel plezier.”

Volle agenda

“Ik ben zó blij dat ik weer terug ben! Hier ken ik de weg en de mensen, ik heb elke dag aanspraak en een volle agenda. Mijn broer woont hier vlakbij, de winkels zijn op loopafstand en mijn vriendinnen zijn altijd in de buurt. Mijn dochter heeft echt haar best gedaan, maar ziet nu ook in dat ik hier veel gelukkiger ben. Ik heb hier allemaal leuke dingen, daar had ik alleen mijn dochter en kleinkinderen. En ik ben ontzettend blij met de zorg van De Vijverhof: je hoeft maar te bellen en ze komen. De medewerkers zijn allemaal vreselijk lief! Ik vind het hier echt geweldig, anders was ik niet teruggekomen.”

Dansen

“Of ik nog wensen heb? Wat meer stopcontacten in mijn huisje zou ik erg fijn vinden, net als een lamp tussen de slaapkamer en de buitendeur, verder eigenlijk niet. Ook niet als het gaat om de activiteiten binnen De Vijverhof: ik kom er nooit want ik ben veel te druk! Ik ben de hele dag bezig, maar het is een fijn idee dat ik, als ik dat wil, meteen aan de overkant terecht kan voor gezelschap en activiteiten. Misschien dat ik nog eens meedoe met dansen, dat deed ik vroeger graag. Ik red én vermaak mezelf nog prima en dat wil ik zo lang mogelijk zo houden. Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin!”