“Sporten was mijn passie!”
Vanuit het prachtige ruime en lichte appartement van mevrouw Van Boltaringen kijk je uit over bijna heel Capelle. In de verte zie je zelfs de Erasmusbrug. Een mooie plek voor een gesprek met deze inwoonster, die al veel van de wereld heeft gezien.
Haar leven ging niet altijd over rozen. Toch vertelt mevrouw Van Boltaringen monter over wat ze heeft meegemaakt en hoe het haar in De Vijverhof bevalt. “Oorspronkelijk kom ik uit Indonesië”, geeft ze aan. “Als 10-jarig kind kwam ik in Den Haag wonen, maar een jaar later ging ik alweer terug omdat de gezondheid van mijn moeder hard achteruit ging. Ze kon niet meer vervoerd worden en er waren geen kundige dokters op het eiland. Daarom is ze helaas al op 34-jarige leeftijd overleden. Ik was toen 13 jaar. Daarna kwam ik weer naar Nederland, hier ging ik naar de middelbare school.”
Rebels
“Als kind noemde iedereen me Petertje, omdat ik net een jongetje was. Ik sprong van rotsen en klom in bomen. De pop die ik kreeg, ging linea recta naar mijn zusje; niks voor mij. Bovendien liet ik me niet alles zeggen: ik was vrij rebels, had een grote mond en beet regelmatig van me af. Ook het handwerken en breien op de middelbare school vond ik niet leuk. Sporten, dat was mij passie! Vooral hockeyen deed ik graag. Zo heb ik ook mijn verloofde leren kennen. We kregen verkering toen ik 17 was, gingen later trouwen en kregen een dochter en een zoon. Ik werd verpleegster, maar werd vanwege mijn huidskleur veel gediscrimineerd. Daar trok ik me niets van aan hoor, maar leuk was het niet. Later ben ik in een privékliniek gaan werken en was dat gelukkig over.”
Heimwee
“Toen mijn man werk kreeg aangeboden in Genève, zijn we daar naartoe verhuisd en er 16 jaar blijven wonen. Tussendoor waren we veel in ons tweede huis in Frankrijk. Nadat mijn man overleed, ben ik aan de Côte d’Azur gaan wonen. Tot ik in 2013 naar De Vijverhof kwam. Ik was één van de eerste bewoners, met mijn zusje en zwager. Ik ging nog regelmatig terug naar Frankrijk, maar nu kan dat niet meer vanwege mijn gezondheid.” Hoewel ze af en toe heimwee heeft naar de Méditerranée, heeft ze het hier erg naar haar zin. Soms doet ze mee aan activiteiten zoals zingen of rollatordansen. “Ik vermaak me hier prima en geniet van het uitzicht. Al heb ik wel wat moeite met de winterkou”, besluit ze lachend.
